VET–TEST Zapalenie otrzewnej (FIPV Ag)

VET–TEST Zapalenie otrzewnej (FIPV Ag)  – Czy Twój kot źle się czuje? Sprawdź, czy jego złe samopoczucie nie jest spowodowane zapaleniem otrzewnej.

OBJAWY:

• ogólne osłabienie pupila
• zaburzenia neurologiczne
• gorączka
• brak apetytu
• postępujący spadek masy ciała
• powiększenie obwodu klatki piersiowej
• powiększenie obwodu brzucha
• problemy z oddychaniem

WSKAZANIA DO WYKONANIA VET–TEST Zapalenie otrzewnej (FIPV Ag)  

• objawy charakterystyczne dla FIP
• kontakt z zakażonym osobnikiem
• adopcja pupila z dużego skupiska kotów np. adopcja kota ze schroniska, fundacji lub przygarniecie z ulicy
• przygarnięcie kociaka z przypadkowego miot
• przed adopcją drugiego kota ze schroniska, fundacji, ulicy, pseudohodowli
• profilaktycznie – kontrola stanu zdrowia­­­­
• wprowadzanie do stada nowego kota po przechorowaniu rezydenta

FIP, czyli zapalenie otrzewnej u kotów (z ang. feline infectious peritonitis), to choroba spowodowana mutacją koronawirusa kotów (FCoV). Największe ryzyko rozwoju FIP występuje u młodych kotów, które mają jeszcze słaby układ odpornościowy (do około 3. roku życia), szczególnie wtedy, gdy pochodzą z dużych skupisk zwierząt, takich jak hodowle, kociarnie, stado wolno żyjących kotów, schroniska, fundacje lub hotele dla zwierząt. Koty narażone na inne infekcje, które osłabiają ich układ odpornościowy, takie jak kocia białaczka czy koci niedobór immunologiczny, są bardziej podatne na rozwinięcie FIP. Choroba może przebiegać bezobjawowo. Niektóre koty mają zbyt niską ilość wirusa, aby wykazywać objawy lub zarażać innych, podczas gdy inne mogą być nosicielami wirusa, choć sami nie wykazują objawów. Dlatego szczepienia profilaktyczne u kociąt są kluczowe w ograniczaniu rozprzestrzeniania się koronawirusa wśród populacji kotów. Wirus może rozprzestrzeniać się w organizmie kota, wywołując skrajne reakcje zapalne w tkankach otaczających brzuch, nerki lub mózg. Koty najczęściej zarażają się FCoV od innych kociąt. Do zakażenia dochodzi najczęściej droga pokarmową, rzadziej drogą kropelkową. Zdrowe zwierzęta mogą łatwo zarazić się, korzystając z tej samej miski, kuwety lub przebywając w miejscu, gdzie przebywał zakażony kot. Wirus może pozostawać w organizmie przez kilka miesięcy, a nawet do końca życia, dlatego istotne jest, aby szybko zareagować i rozpocząć leczenie, aby nie zarażać innych członków stada.

• Wykonanie testu w domu redukuje stres u kota
• Dla kota w każdym wieku
• Szybki wynik z niewielkiej próbki – wynik po upływie 15 minut!
• Podstawowy element domowej apteczki kota

Przygotowanie: przygotuj poszczególne elementy zestawu testowego.

Krok 1: Pobranie próbki : ubierz rękawiczki dołączone do zestawu. Za pomocą wymazówki pobierz próbkę kału lub wymiocin kota.

Krok 2: Przygotowanie próbki: umieścić wymazówkę w probówce z buforem. Dociśnij wymazówkę do dna probówki i obróć ją kilkukrotnie. Podczas obracania dociśnij główkę wymazówki do dna i boków probówki.

Krok 3: Aplikacja próbki: kasetę testową umieścić na czystej i płaskiej powierzchni. Pobierz próbkę i wprowadzić 4 krople do studzienki kasety testowej (S).

Krok 4: Czekanie i odczyt: odczytaj wynik po upływie 15 minut. Nie interpretuj wyniku po upływie 15 minut.

• 1 jednorazowe rękawiczki
• 1 saszetka z testem kasetkowym
• 1 wymazówka
• 1 pipeta
• 1 bufor
• instrukcja użycia

Test ten stanowi początkowy etap diagnostyki i ma na celu dokonanie wstępnej oceny zdrowia kota. Wszystkie uzyskane wyniki powinny być poddane interpretacji przez lekarza weterynarii, dysponującego wszystkimi danymi klinicznymi, który wdrąży odpowiednie leczenie.