Biegunka w podróży
Wraz ze wzrostem popularności zagranicznych wyjazdów, w tym także tych bardziej egzotycznych, medycyna podróży to temat, którym coraz częściej się interesujemy. Urlop w krajach o tropikalnym klimacie zazwyczaj wymaga odpowiedniego przygotowania. Przed podróżą musimy z wyprzedzeniem zadbać np. o szczepienia przeciwko wybranym chorobom tropikalnym czy profilaktykę antymalaryczną. Na miejscu natomiast powinniśmy pamiętać m.in. o odpowiedniej ochronie przed promieniowaniem UV a także zaopatrzyć się w dobre repelenty.
Jedną z najważniejszych kwestii zdrowotnych w podróży jest zapobieganie wystąpieniu tzw. biegunki podróżnych. Biegunka podróżnych to zespół objawów żołądkowo-jelitowych występujący u osób podróżujących najczęściej na skutek zakażenia. Ponieważ częścią podróży jest zazwyczaj także poznawanie kuchni danego rejonu, biegunka podróżnych nierzadko jest związana z tzw. „zatruciem pokarmowym”. Zakażenie może być również skutkiem spożywania zanieczyszczonej wody czy nieumytych, surowych owoców i warzyw. Z tego względu w trakcie podróży należy zawsze pić wodę butelkowaną i unikać potraw dostępnych jako tzw. street food.
Bakteria Escherichia coli odpowiada za większość zachorowań na biegunkę podróżnych wśród turystów. Rzadziej czynnikami chorobotwórczymi są wirusy czy pasożyty. Szacuje się, że nawet 20-50% turystów podróżujących do krajów tropikalnych doświadcza dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Na określenie biegunki podróżnych powstały liczne potoczne określenia – np. „galop gringo”, „klątwa Faraona” czy „zemsta Montezumy”.
Jak objawia się biegunka podróżnych?
Zachorowanie jest zazwyczaj nagłe i charakteryzuje się wodnistą biegunką, bólem brzucha, gorączką a także nudnościami i wymiotami. Dolegliwości zazwyczaj ustępują po kilku dniach, a hospitalizacja nie jest konieczna ze względu na łagodny przebieg. Pamiętajmy, że biegunka podróżnych może wystąpić także na krótko po powrocie z urlopu.
Aby uniknąć odwodnienia, a także zaburzeń elektrolitowych w trakcie choroby kluczowe jest dostarczanie odpowiedniej ilości bezpiecznych pod względem mikrobiologicznym płynów (butelkowana woda) uzupełnionych o glukozę i sole mineralne, które dostępne są w aptekach w formie saszetek z rozpuszczalnym w wodzie proszkiem (tzw. ORS).
W ramach „domowego leczenia” warto zastosować również preparaty zapierające, np. loperamid oraz empiryczną antybiotykoterapię, ale tylko jeśli została ona zaplanowana w porozumieniu z lekarzem, jeszcze przed wyjazdem.
Istotnym elementem profilaktyki biegunki podróżnych jest stosowanie probiotyków. Probiotyki to preparaty zawierające „przyjazne” bakterie probiotyczne, które chronią naszą florę jelitową przed inwazją patogennych szczepów bakterii. Suplementację probiotyków najlepiej rozpocząć jeszcze przed wyjazdem i kontynuować ją w trakcie podróży. Dzięki temu prawidłowa mikroflora jelit zapewni lepszą ochronę przed bakteriami chorobotwórczymi.
Zobacz także: Probiotyki – czym należy kierować się przy ich wyborze?
Źródło:
Al-Abri, Seif S et al. “Traveller’s diarrhoea.” The Lancet. Infectious diseases vol. 5,6 (2005): 349-60. doi:10.1016/S1473-3099(05)70139-0
Fedor, Agnieszka et al. “Gastrointestinal infections in returned travelers.” International maritime health vol. 70,4 (2019): 244-251. doi:10.5603/IMH.2019.0039
Heather, Christopher Stewart. “Travellers’ diarrhoea.” BMJ clinical evidence vol. 2015 0901. 30 Apr. 2015
Sazawal, Sunil et al. “Efficacy of probiotics in prevention of acute diarrhoea: a meta-analysis of masked, randomised, placebo-controlled trials.” The Lancet. Infectious diseases vol. 6,6 (2006): 374-82. doi:10.1016/S1473-3099(06)70495-9
Steffen, Robert et al. “Traveler’s diarrhea: a clinical review.” JAMA vol. 313,1 (2015): 71-80. doi:10.1001/jama.2014.17006
Szczeklik, Andrzej, and Piotr Gajewski. Interna Szczeklika 2020. Medycyna Praktyczna, 2020.
Riddle, Mark S et al. “Guidelines for the prevention and treatment of travelers’ diarrhea: a graded expert panel report.” Journal of travel medicine vol. 24,suppl_1 (2017): S57-S74. doi:10.1093/jtm/tax026
